2P/Encke to już trzecia z ostatnio opisywanych przez nas komet, które właśnie osiągają coraz większą jasność. Jest to więc doskonały czas na organizację obserwacji astronomicznych, które nie wymagają użycia specjalistycznego sprzętu, a jedynie małych lornetek. W przypadku dobrych warunków pogodowych i zminimalizowania sztucznego światła, którego źródłem są m.in. lampy może wystarczyć tylko dobry wzrok.

Trzecia z widocznych w listopadzie komet. Autor: Damian Peach (Kliknij aby powiększyć)

2P/Encke to kometa, którą dotychczas udało się zaobserwować ponad 60 razy. Została odkryta 17 stycznia 1786 roku przez Pierre'a Méchaina. Niewiele później została jednak zagubiona, co uniemożliwiło wyznaczenie jej orbity. Dopiero podczas kolejnych obserwacji wiedza na temat komety była poszerzana. W wyniku analiz ustalono, że kometa Enckego podobnie jak Haleya jest kometą okresową i co kilka lat będzie widoczna na nocnym niebie bez angażowania w obserwacje profesjonalnego sprzętu.

Mówi się, że 2P/Encke jest źródłem rojów meteorów wchodzących w skład zbioru Taurydów (Arietidy, Taurydy południowe i północne oraz chi Orionidy). Ciekawostką jest też fakt, że to jedyny obiekt tego typu, którego obieg wokół Słońca wynosi niespełna 3,3 roku. Stąd też 2P/Encke obserwowano do tej pory już ponad 60 razy.

Obecnie warunki do obserwacji komety Enckego ulegają poprawie. Jej jasność szacuje się na 7,5 mag. W okolicach 21-24 listopada znajdzie się najbliżej Słońca, co dodatkowo wpłynie na wzrost jej widoczności.

Poszukiwania komety najlepiej przeprowadzać wczesnym świtem około godziny 5:00, kierując swój wzrok w stronę gwiazdozbioru Panny nad wschodnim horyzontem. Wszelkie przydatne dane ułatwiające lokalizację komety prezentujemy poniżej. Zachęcamy ponadto do skorzystania z programu Stellarium, który dostępny jest w naszym dziale programów astronomicznych.

- Poradnik: Dodawanie komet i asteroid do programu Stellarium

Lokalizacja komety 2P/Encke (16 listopad 05:30) (Kliknij aby powiększyć)

Aktualizacja map na 27.11.2013
Lokalizacja komety na tle gwiazd do 6,5mag oraz do 14mag Autor: heavens-above.com


Źródło: universetoday.com, astronomia24.com fot: D. Peach